Jaki to rak- polski czy przybłęda?

/ 17 odpowiedzi
Jak w temacie, czy ktoś wie jaki to rak?

Podgląd zdjęć na forum dostępny jest tylko dla zalogowanych użytkowników.

Wachta


Dobra fotka. (2013/05/20 22:54)

CZzesio


Cześć :) Ten na fotce to rak amerykański - pręgowany .





Rak pręgowaty, szczypce.

Rak pręgowaty, karapaks.

Rak sygnałowy, szczypce.

Rak sygnałowy, pancerz.










Rak szlachetny, karapaks.

Rak szlachetny, szczypce.

Rak błotny, karapaks

Rak błotny, szczypce.
(2013/05/20 23:09)

Jakub Woś


dziękuje Czesiu :) (2013/05/22 21:27)

CZzesio


Nie ma sprawy :)) (2013/05/22 23:21)

Orsi1


To rak pręgowany (amerykański)Mam takiego bandytę w akwarium :D (2013/05/23 23:24)

Boolek


Złowiłeś go ? (2013/05/24 07:28)

Jakub Woś


Złowiłeś go ?




Nie złowiłem. Znalazłem w kałuży przy Wiśle poszukując pijawek. (2013/05/24 19:47)

mateuszwos


Czyli jednak to nie nasz raczek. A szkoda... (2013/05/29 18:08)

Zibi60


Kiedyś obecność raków była identyfikowana z czystą wodą, dziś "amerykańce" żyją nawet w szambach. (2013/05/29 18:54)

Przemas83


Złowiłem kiedyś takiego na gume , tyle że dostało mu się w dupe ;} (2013/05/30 00:02)

Podgląd zdjęć na forum dostępny jest tylko dla zalogowanych użytkowników.

Jakub Woś


Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek (2013/05/30 09:38)

CZzesio


Cześć :) Jak to mówią : " Na bezrybiu i rak ryba " to może troszkę zagłębimy się w raczy temat ;)  warto przeczytać ...

ze strony :Muzeum Przyrodnicze Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu » Ekologia » Rak pręgowany (Orconectes limosus) – plaga naszych wód

"Raki to najwięksi przedstawiciele skorupiaków żyjących w Polsce. Niestety, zdecydowanie najczęściej spotykamy raka pręgowanego (Orconectes limosus). Niestety, gdyż jest całkowicie obcym składnikiem naszej fauny. Obecnie blisko 2/3 obszaru kraju opanował ten właśnie gatunek. Na pewno można go określić jako „groźny chwast”, którego należałoby ustawowo zwalczać.
Jak doszło do podboju Europy przez amerykańskiego przybysza? Wszystko zaczęło się od zupełnie, mogłoby się wydawać, nieistotnego zdarzenia. W 1860 r. do jednego z portów w północnych Włoszech wpłynął statek z Ameryki Północnej. Załoga statku opróżniła wodę z komór balastowych. Nic nadzwyczajnego, ale woda ta zawierała zarodniki grzyba Aphanomyces astaci. Bardzo szybko grzyb przedostał się do wód europejskich. Okazało się, że dla raków naszego kontynentu jest to śmiertelnie groźny patogen, wywołujący u nich chorobę zwaną – ze względu na rozmiar i tempo czynionego spustoszenia – dżumą raczą. Następne 40 lat rozprzestrzeniania się pasożyta przyniosło zagładę minimum połowie pogłowia raków europejskich. To był dopiero przyczynek do tragedii. Otóż niektórzy z „przewidujących” ludzi postanowili znaleźć zastępstwo dla wymarłych raków. W 1890 r. sprowadzono z Pensylwanii 100 osobników raka pręgowanego do stawów w okolicach obecnego Myśliborza, nad rzeką Myślą. Stąd zaczął inwazję w wodach europejskich. Dziś większość rzek, jezior i drobnych zbiorników na obszarze Polski zachodniej, północnej, południowo – zachodniej i środkowej stała się siedliskiem amerykańskiego „gościa”. Rak ten jest odporny na dżumę raczą, gdyż w wyniku bardzo długiej wspólnej egzystencji z Aphanomyces astaci, raki amerykańskie wykształciły mechanizmy odpornościowe, sprawiające po prostu, że pasożytniczy grzyb nie stanowi dla nich poważniejszego zagrożenia. Ponadto tolerancja na znaczny poziom zanieczyszczenia wód i wysoka rozrodczość -spowodowały tak spektakularny sukces tego raka w naszych wodach. Tak więc, polskie raki przetrzebione przez zawleczoną chorobę i zanieczyszczenie wód muszą jeszcze konkurować o byt z dość „agresywnym” w sensie ekologicznym rakiem o amerykańskim rodowodzie. Od ponad 10 lat jego sukces w Polsce próbuje powtórzyć kolejny gatunek północnoamerykański – rak sygnałowy (Pacifastacus leniusculus). Szybkie tempo przyrostu i atrakcyjna z handlowego punktu widzenia budowa (masywne, duże szczypce) spowodowały, że hodowcy liczą na uzyskanie w krótkim czasie znacznych dochodów. Niestety, podobnie jak w przypadku raka pręgowatego, może on być nosicielem dżumy raczej." (....)





GATUNKI RAKÓW WYSTĘPUJĄCYCH W POLSCE
  ze strony : http://www.wigry.win.pl/raki/gatunki.htm

  

RAK SZLACHETNY (Astacus astacus L.)

Nasz rak rodzimy (rys. l) występował prawdopodobnie po zakończeniu epoki lodowcowej jako jedyny przedstawiciel raków do końca XIX wieku.

Synonimy: KRÓTKOSZCZYPCOWY,RAK RZECZNY, SZEWC

  

  

Rys. 1. Rak szlachetny (Astacus astacus L.)

  

RAK BŁOTNY (Pontastacus leptodactylus Esch.)

Rak błotny, synonim Astacus leptodactylus Esch. (rys. 2) w sposób naturalny rozprzestrzeniony jest szeroko w słodkowodnych zlewiskach Morza Czarnego i Kaspijskiego. Po masowych śnięciach raków szlachetnych spowodowanych dżumą raczą (druga połowa XIX wieku) rozpoczęto zasiedlać nim wody Europy Środkowej, gdyż mylnie sądzono, że jest odporny na tę chorobę.

Synonimy: DŁUGOSZCZYPCOWY, KRAWIEC, STAWOWY

   

Rys. 2. Rak błotny (Pontastacus leptodactylus Esch.)

   

RAK PRĘGOWATY (Orconectes limosus Raf.)

W 1891 roku niemiecki hodowca, Max von dem Borne sprowadził ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej do stawów rybnych w Barnówku koło Dębna Lubuskiego 100 egzemplarzy tego gatunku (rys. 3). Rzeką Myślą rak pręgowaty przedostał się do Odry i rozpoczął ekspansję najpierw na teren Wielkopolski i Pomorza Zachodniego, a następnie dotarł do dorzecza Wisły i opanował praktycznie obszar całego kraju z wyjątkiem skrawka południowo-wschodniej Polski. Występuje w wodach III klasy czystości, a nawet pozaklasowych (ŚMIETANA i STRUŻYŃSKI 1999).

Synonimy: AMERYKAŃSKI

  

Rys. 3. Rak pręgowaty (Orconectes limosus Raf.)

  

RAK SYGNAŁOWY (Pacifastacus leniusculus Dana)

W 1960 roku sprowadzony do Szwecji z Ameryki Północnej jako gatunek odporny na dżumę raczą. Jest jednak jej nosicielem. W 1972 roku został introdukowany w Polsce (rys. 4).

Synonimy: SZWEDZKI, KALIFORNIJSKI , AMERYKAŃSKI

  

Rys. 4. Rak sygnałowy (Pacifastacus leniusculus Dana)

I sam jestem zdziwiony ale autor chyba ma rację .... 

RAK LUIZJAŃSKI (Procambarus clarkii Girard)

Przynajmniej od trzech lat w obrocie akwarystycznym w Polsce pojawił się nowy gatunek raka amerykańskiego, zwany rakiem luizjańskim (rys. 5). Został wprowadzony do wód Europy Zachodniej w hodowlach hiszpańskich i francuskich; a od 1980 roku w Niemczech (STRUŻYŃSKI i NIEMIEC 1999). Jako gatunek o małych wymaganiach środowiskowych na pewno przedostanie się do naszych wód, podobnie jak dostał się rak pręgowaty i może spowodować poważne zagrożenie dla raków rodzimych.

Synonimy: CLARKII, CZERWONY RAK BŁOTNY

  

Rys. 5. Rak luizjański (Procambarus clarkii Girard)

 (.....) (2013/05/30 10:01)

CZzesio


i ciąg dalszy "raczkowania" ...myślę że to pomoże nam rozpoznać z jakim rakiem mamy do czynienia .  (cd ...)


   

MORFOLOGIA I ROZPOZNAWANIE 

  

Raki wyróżnia charakterystyczna budowa ciała złożonego z dwóch zasadniczych części: głowotułowia (cephalothorax) i odwłoka (abdomen). Ciało okrywa mocny pancerz zawierający chitynę wysyconą solami wapnia. Pancerz stanowi doskonałą ochronę, a jednocześnie jest zewnętrznym szkieletem, do którego przytwierdzone są liczne mięśnie. Chitynowy pancerz dorosłego raka szlachetnego przybiera zmienną barwę: od koloru brunatnego do zgniłozielonego. Ubarwienie zmienia się zależnie od temperatury, naświetlenia, podłoża zbiornika wodnego oraz innych czynników środowiska. Wśród barwników przeważają niebieski i czerwony, rzadko występuje brak barwników, wówczas rak jest biały (albinizm). Przy braku barwnika niebieskiego rak ma zabarwienie czerwone (rubinosy). Poszczególne gatunki różnią się między sobą przede wszystkim: kształtem szczypiec, pancerzem grzbietowym i ubarwieniem pancerza członów odwłoka (HEMPEL-ZAWITKOWSKA 2000).

W tabeli 1 zestawiono szczegółowe cechy morfologiczne 5 gatunków raków występujących w Polsce, natomiast w tabeli 2 przedstawiono najistotniejsze cechy różnicujące poszczególne gatunki raków. Rysunek 6 ilustruje wybrane cechy rozpoznawcze u raka, natomiast na rysunku 7 znajdują się rostrum i szczypce u pięciu gatunków raków.

Na brzusznej stronie raka osadzone są członowane dwugałęziste odnóża w liczbie 19 par, w tym na głowotułowiu znajduje się ich 13, a na odwłoku 6 par (rys. 8).

Z każdego segmentu ciała raka wyrasta jedna para odnóży; pełnią one następujące funkcje (w kierunku od przodu ciała ku tyłowi): czuciowe, gębowe, kroczne, rozrodcze i pływne.

  

Rys. 6. Rak szlachetny (Astacus astacus L.) z wybranymi cechami rozpoznawczymi

  

Tabela 1. Zestawienie cech rozpoznawalnych (morfometrycznych) raków występujących w Polsce, według TROSCHELA i IN. (1997)

  

Cecha/Gatunek

Rodzime

Nie rodzime

RAK SZLACHETNY

Astacus astacus L.

RAK BŁOTNY

Pontastacus leptodactylus Esch.

RAK PRĘGOWATY

Orconectes limosus Raf.

RAK SYGNAŁOWY

Pacifastacus leniusculas Dana

RAK LUIZIAŃSKI

Procambarus clarkii Girard

Kolor ciała

brązowy do czarnego

żółty do ochry

szarobrązowy

brązowy do czarnego

czerwony do czarnego

Boki rostum

prawie równoległe

prawie równoległe długie

równoległe

prawie równoległe

rozchodzące

Wysklepienie rostum

z kolcami

gładkie

brak

lekkie wysklepienie

brak

Wierzchołek rostum

długi ze środkowym kilem

długi

krótki bez kila

długi

krótki

Kolce na bruździe karkowej

pojedyncze tępe kolce

1-3

pole kolców z jednym kolcem głównym

brak

brak

Listwy oczne

dwie

dwie

jedna

jedna

jedna

Statecznik łuski czułka

gładki

gładki

gładki

gładki

gładki

Człon podstawowy drugiej pary czułków

wystający do połowy

słabo wystający

wystający do połowy

wystający do połowy

całkowicie wystający

Dolna strona kleszczy

czerwona`

białożółta

białożółta

czerwona

intensywnie czerwona

Kolce na odnóżach-kleszczach

krótkie kolce przebiegające równolegle

tylko jeden wyraźny rząd kolców

wyraźne kolce, jeden kolec główny

dwa tępe rzędy kolców

wiele ostrych kolców przebiegających równolegle bez guzików

Druga para gonopodów

bez guzików

bez guzików

bez guzików

bez guzików

bez guzików

Czerwone poprzeczne pasy na ogonie

brak

brak

czerwono-brązowe często parzyste pasy

brak

brak

Maksymalna wielkość bez kleszczy (cm)

18

18

13

15

15

Potencjalny obszar występowania

cały obszar Polski

cały obszar Polski

cały obszar Polski

jeziora Warmii i Mazur

akwaria

 

 

  

RAK SZLACHETNY

Astacus astacus L.

  

RAK BŁOTNY

Pontastacus leptodactylus Esch.

  

RAK PRĘGOWATY

Orconectes limosus Raf.

  

RAK SYGNAŁOWY

Pacifastacus leniusculas Dana

  

RAK LUIZIAŃSKI

Procambarus clarkii Girard

  

Rys. 7. Rostrum i szczypce pięciu gatunków raków występujących w Polsce

 (www....)

 

(2013/05/30 10:45)

CZzesio


I na koniec :

Najistotniejsze cechy różnicujące raki występujące w Polsce

  

Cecha

RAK SZLACHETNY (Astacus astacus L.)

RAK BŁOTNY (Pontastacus leptodactylus Esch.)

RAK PRĘGOWATY (Orconectes limosus Raf.)

RAK SYGNAŁOWY (Pacifastacus leniusculus Dana)

RAK LUIZJAŃSKI (Procambarus clarkii Girard)

Budowa szczypiec

masywne, krótkie, szerokie, szczelina pomiędzy palcami szczypiec

wąskie, długie palce przylegają do siebie

małe

masywne, krótkie, szerokie

szczelina pomiędzy palcem ruchomym i nieruchomym

Barwa szczypiec

zabarwiona na czerwono dolna powierzchnia

biaława lub różowa od spodu

biało-szara

biała do jasno- niebieskiej plama na nasadzie ruchliwego palca szczypiec

intensywnie czerwona

Struktura szczypiec

żółte guzki na wewnętrznym brzegu szczypiec

_

duży kolec u podstawy

_

wyraźne brodawki koloru czerwonego, krawędź ząbkowana (kolce) 6-7 sztuk

Pancerz głowo- tułowia

gładki, twardy

wąski, chropowaty (szorstki w dotyku),po bokach ostre kolce

pole ostrych kolców na "policzkach" przed i za bruzdą karkową

-

na bokach liczne zgrubienia (wielkości ziarna maku) koloru kremowego i czarnego

Ogon (pleon)

-

-

ciemnoczerwone pręgi poprzeczne

-

pary odnóży krocznych wykazują wyraźne widoczne owłosienie (nie występujące u pozostałych raków)

Masa (g)

200_250

200 i powyżej

do 40

powyżej 200

do 200

(2013/05/30 10:55)

Przemas83


Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek

Nie to był napewno pręgulec, miał czerwone paski na ogonie. Kiedyś już pisałem o tym... (2013/05/31 18:46)

Jakub Woś


Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek

Nie to był napewno pręgulec, miał czerwone paski na ogonie. Kiedyś już pisałem o tym...

możliwe (2015/03/12 07:30)

aal82


Amerykaniec:) (2015/03/12 09:23)